நான் ஒரு தமிழன் என்பதில் பெருமைகொள்கிறேன்… அஸ்வின் ரவிச்சந்திரன் !

சமீபத்தில் முடிவடைந்த இங்கிலாந்துக்கு எதிரான தொடரில், இந்தியாவின் முன்னணி சுழற்பந்து வீச்சாளரான தமிழகத்தைச் சேர்ந்த ஆர் அஸ்வின், 100 டெஸ்ட் மற்றும் 500 விக்கெட்டுகள் என்ற சாதனையைப் படைத்தார். இங்கிலாந்தை இந்தியா 4-1 என்ற கணக்கில் தோற்கடித்ததில் முக்கிய பங்கும் வகித்தார்.

நிஹால் கோஷி: தேசிய அணியில் இல்லாதபோது உள்நாட்டு கிரிக்கெட்டைத் தவிர்ப்பது அதன் தாக்கங்களை ஏற்படுத்தும் என்று பி.சி.சி.ஐ முன்னணி கிரிக்கெட் வீரர்களிடம் கூறியுள்ளது. சில கிரிக்கெட் வீரர்கள் சிவப்பு-பந்து மற்றும் உள்நாட்டு கிரிக்கெட்டை விட ஐ.பி.எல்-லுக்கு முன்னுரிமை அளிப்பதாக பி.சி.சி.ஐ நம்புகிறது. ஆனால் கிரிக்கெட் வீரர்கள் 3 வடிவங்களிலும் விளையாடும் நிலையில், ​​மனநல ஓய்வு எடுக்கும்போது, ​​பி.சி.சி.ஐ அதை வலியுறுத்த வேண்டுமா?

சில நேரங்களில் ஒரு அமைப்பு ஒரு நிலைப்பாட்டை எடுக்கும்போது, ​​​​அது அனைவருக்கும் பொருந்தாது, அது அனைவருக்கும் ஆதரவாக செயல்படாது, அது ஒரு சிலருக்கு தீங்கு விளைவிக்கும் வகையில் இருக்கும். இங்கே நாம் புரிந்து கொள்ள வேண்டியது என்னவென்றால், இங்குள்ள நிறுவன அமைப்பு தெரிவிக்கும் செய்தி, ‘நாங்கள் டெஸ்ட் கிரிக்கெட்டுக்கு முன்னுரிமை அளிக்கிறோம், எங்களைப் பொருத்தவரை ஐ.பி.எல் எல்லாம் பெரிய பொருட்டு இல்லை. டெஸ்ட் கிரிக்கெட் மிகவும் முக்கியத்துவம் வாய்ந்தது’ என்று அவர்கள் கூறுகிறார்கள்.

நாம் அதை ஊக்குவிக்கப் போகிறோம், தகுதியானவர்கள் இந்த வடிவத்தில் விளையாடுவார்கள் என்று எதிர்பார்க்கிறோம். என் பார்வையில், அவர்கள் சரியானத் தான் கூறுகிறார்கள். அதே நேரத்தில், ஒரு கிரிக்கெட் வீரர் அனைத்து 12 மாதங்களிலும் ஆட வேண்டுமா, அல்லது இரண்டு மாதங்கள் மட்டுமே விளையட வேண்டுமா அல்லது டி20 கிரிக்கெட் மற்றும் ஒரு நாள் கிரிக்கெட்டில் விளையாடுவதற்கு பொருத்தமானவராக இருக்க விரும்புகிறீர்களா மற்றும் டெஸ்ட் கிரிக்கெட்டில் விளையாட விருப்பம் இல்லையா என்பது அவர்களின் விருப்பம்.

சந்தீப் திவேதி: இளம் தலைமுறை கிரிக்கெட் வீரர்கள் சமூக ஊடகங்களில் தங்களை குறிப்பிட்ட வழியில் சந்தைப்படுத்தும் போக்கு உள்ளதா? குறிப்பாக, தேர்வு நாளுக்கு முன் வீடியோக்களை பதிவிடுவது, குறிப்பிட்ட குழுவிற்கு பிறந்தநாள் வாழ்த்துகள் கூறுவது போன்றவை…?

முழுமையான மதிப்பீட்டைச் செய்வது மிகவும் கடினம். சில சந்தர்ப்பங்களில், வீரர்கள் தங்களாகவே அவர்களின் சமூக ஊடக கணக்குகளை கையாள மாட்டார்கள். எனக்கு கிரிக்கெட் பற்றி பேச விரும்பம். அதனால்தான் நீங்கள் என்னை யூடியூப்-பில் பார்க்கிறீர்கள். நான் எப்போதும் மிகவும் உள்ளுணர்வாகவும், மிகவும் நேர்மையாகவும், விளையாட்டை நேசிப்பவராகவும் இருக்கிறேன். மேலும் நான் X, Y அல்லது Z-க்கு கிரிக்கெட்டைப் பற்றிப் பேசினால், அவர்கள் அதை மிகையாகச் சிந்திப்பதாகப் பார்க்கிறார்கள் என்பதை என் வாழ்வின் பிற்பகுதியில் தான் உணர்ந்தேன்.

நான் மீண்டும் என் தெருவில் வந்து அதே விஷயத்தைப் பற்றி நண்பர்களிடம் பேசுவேன். அதுதான் நான் வளர்க்கப்பட்ட கலாச்சாரம். அதனால் நான் மெட்ராஸை விட்டு வெளியேறும்போது, ​​இந்தியா என்றால் என்னவென்று எனக்குத் தெரியவில்லை. நான் எனது கருத்தைத் தெரிவிக்கிறேன், ஆனால் நான் எனது பார்வைகளையோ கருத்துக்களையோ மாற்றவில்லையென்றால், நான் இன்று இருப்பது போல் இருக்க முடியாது. உடன்படாததை ஒப்புக்கொள்வது ஒருவரிடம் இருக்கக்கூடிய மிகப்பெரிய குணம்.

எப்போது தேர்வுகள் நடக்கின்றன என்பதைப் பற்றி நான் கவலைப்படவில்லை. ஆனால் இப்போது விஷயங்கள் மாறிவிட்டன. கிரிக்கெட் ட்விட்டர் போர் நடந்து வருகிறது, அணியில் யார் இருக்க வேண்டும், ஒருவீரர் தேர்வு செய்யப்பட்டதற்கான காரணங்கள் என்ன?. நாள் முடிவில், ஒரு தேர்வுக் குழு உள்ளது மற்றும் அணிக்கு என்ன தேவையோ அதன்படி விஷயங்கள் நடக்க வேண்டும் என்பதை நாம் புரிந்து கொள்ள வேண்டும்.

நான் எந்த கிரிக்கெட் வீரருடன் அமர்ந்தாலும் அவர்களுக்கு அதையே கூறுவேன். பி.ஆர் மற்றும் மார்க்கெட்டிங் உங்களை குறிப்பிட்ட இடத்திற்கு அழைத்துச் செல்லும். அவற்றுக்கு மதிப்பு இருக்கலாம், ஆனால் அது 1 சதவீதம் மட்டுமே.

மிஹிர் வாசவ்தா: நீங்கள் வந்தபோது டிரஸ்ஸிங் ரூம் எப்படி இருந்தது, இப்போது எப்படி இருக்கிறது, குறிப்பாக இந்தியில் பேசிக் கொள்ளும்போது?

இது ஒரு கலாச்சார அதிர்ச்சி. நான் 17 வயதுக்குட்பட்டோருக்கான இந்திய அணி முகாமுக்குச் சென்றபோது எனக்கு முதல் அதிர்ச்சி ஏற்பட்டது. என் வாழ்வில் கிடைத்ததெல்லாம் இரவில் தயிர் சாதம்தான். ஆனால், இந்திய அணி முகாமில் அடுத்த முறை தயிர் சாதம் கிடைத்தது 45 நாட்கள் கழித்து தான். நீங்கள் அதை ஒருவருக்கும் விளக்க முடியாது. நான் உண்மையில் இந்தியில் படித்தேன். ஆனால் என்னுடைய இந்தி சரளமாகவோ அல்லது சொல்லகராதியோ பேசுவதற்கு போதுமானதாக இல்லை.

அது இருவரின் தவறும் இல்லை. நான் ஒரு தமிழன் என்பதில் பெருமைகொள்கிறேன். ஆனால் எனது அகாடமிக்கு வரும் எந்தவொரு குழந்தைக்கும் நான் முதலில் செய்வது கிரிக்கெட்டுடன் சேர்த்து, அவர்கள் கொஞ்சம் இந்தி கற்றுக் கொள்ள வேண்டும். ஏனென்றால், குழந்தை 14 வயதுக்குட்பட்ட அல்லது 16 வயதுக்குட்பட்ட என்.சி.ஏ முகாமுக்குச் செல்லும் தருணத்தில், குழந்தை கடைசியாகச் செய்ய விரும்புவது, அவர்கள் முதுகுக்குப் பின்னால் இந்தியில் என்ன சொல்கிறார்கள் என்று அமைதியாக யோசிப்பதுதான். இது (பன்முகத்தன்மை) வாழ்க்கை முறை மற்றும் இது ஒரு அழகான நாடு என்பதை மக்கள் புரிந்து கொள்ள நான் உண்மையில் பரிந்துரைக்கிறேன். நாம் அதை ஏற்றுக்கொள்ள வேண்டும்.

ஸ்ரீராம் வீரா: தமிழில் நகைச்சுவை உணர்வு இருப்பதால், டிரஸ்ஸிங் ரூமில் தன்னால் இருக்கவே முடியாது என்று எம். விஜய் ஒருமுறை கூறினார். அதை நீங்கள் எப்படி கையாண்டீர்கள்?

என்னால் அனுதாபம் கொள்ள முடியும். அவர் மிகவும் உற்சாகமான வீரர். ஆனால் என் விஷயத்தில் தவறு என்னுடன் இருந்தது, ஏனென்றால் எந்த வீரர்களை எப்படி சமாளிக்க வேண்டும் என்பதை நீங்கள் தெரிந்து கொள்ள வேண்டும். ‘இங்க பாருங்க பாஸ் நான் இப்படித் தான்’ என்று சொல்லும் முயற்சியையும் செய்திருக்கிறேன். அதில் நான் வசதியாக இருக்கிறேன். அவர்கள் உங்களைப் புரிந்துகொள்வதால் அவர்கள் உங்களைச் சுற்றி வருவார்கள். இது இந்திய சுவாரசியமான அறைக்குள் பாரியளவில் நடந்துள்ளது. இது ஒன்றாக முதிர்ச்சியடையும் ஒரு கேள்வி இருக்கும். நீங்கள் இத்தனை வருடங்களாக கிரிக்கெட் விளையாடுகிறீர்கள்; இப்போது விராட் (கோலி) நான் யார், நான் என்ன வகையான மகிழ்ச்சியை அனுபவிக்கிறேன் என்பது அவருக்கு தெரியும். நான் அறிந்த அல்லது ரசிக்கக்கூடியவற்றைத் தெரிந்துகொண்டு அவர் எனக்கு அதுபற்றிய ஜோக்குகள் அல்லது லிங்க்குகளை அனுப்பும் சூழல் வந்துவிட்டது. ரோகித் (சர்மா) விஷயத்திலும் அதுபோலத்தான்.

சந்தீப் ஜி: இந்த நாட்களில் நீங்கள் செஸ் விளையாடுகிறீர்கள் என்று கேள்விப்பட்டேன். நீங்கள் பின்பற்றும் மற்ற விளையாட்டுகள் என்ன?

நான் கொஞ்சம் ஆன்லைன் செஸ்ஸில் ஈடுபட்டுள்ளேன். நான் உண்மையில் பெரிய விளையாட்டு ஆர்வலர், உடல் ரீதியாக என்னைப் பார்த்தாலும், என்னால் அதிகம் செய்ய முடியாது என்று பலர் நினைக்கிறார்கள். நான் டென்னிஸில் நன்றாக இருந்தேன். வேகமாகச் சுற்றியிருக்கலாம் அல்ல. ஆனால் உண்மையில், எனது நீண்ட கைகளுடன் மிகவும் நன்றாக விளையாடினேன். நான் டேபிள் டென்னிஸில் நன்றாக இருந்தேன், மேலும் பால் பேட்மிண்டனில் ஜோனல் அளவில் கொஞ்சம் விளையாடினேன். மொத்தத்தில் நான் ராக்கெட் விளையாட்டுகளை நன்றாக விளையாடுபவன. நான் செஸ் விளையாடுவதில் மிகவும் திறமையானவன் என்று சொல்ல முடியாது, ஒரு அமெச்சூர் என வைத்துக்கொள்ளலாம்.

பிரக்ஞானந்தா, மேக்னஸ் கார்ல்சன் விளையாடும்போது நானும் செஸ் கொஞ்சம் பார்ப்பேன். நான் கடந்த காலத்தில் நிறைய பாபி பிஷர் கேம்களைப் பார்த்துள்ளேன். விஸ்வநாதன் ஆனந்த், கேரி காஸ்பரோவ் உடனான அவரது புகழ்பெற்ற போட்டிகளை நான் நிறைய பின்பற்றியுள்ளேன். அந்த விளையாட்டில் உள்ள நுணுக்கங்களை நான் விரும்புகிறேன்.

மிஹிர் வாசவ்தா: நுணுக்கங்களைப் பற்றி பேசுகையில், ஐபிஎல்லில் நீங்கள் செய்ததைப் போல ரோகித் சூப்பர் ஓவரில் ஓய்வு பெற்றபோது, ​​அது ‘அஸ்வின் போன்ற சிந்தனை’ என்று ராகுல் டிராவிட் குறிப்பிட்டார். இந்த சிக்கலான சூழ்நிலைகளைப் பற்றித் தெரிந்துகொள்ள வீரர்கள் எத்தனை முறை உங்களிடம் ஆலோசிக்க வருகிறார்கள்?

இவையெல்லாம் விவாதிப்பதால் நடக்கவில்லை. சரியாக முடிக்கப்படுவதன் காரணமாக இது நிகழ்கிறது. நாளின் முடிவில் யாரோ ஒருவர், ‘சரி, நான்தான் ஃப்ளாக்கைப் பெறும் பையன்’ என்று சொல்ல தைரியம் வேண்டும். ஜெய்ப்பூரில் கிங்ஸ் ராஜஸ்தானில் விளையாடிய அந்த நாள் எனக்கு இன்னும் நினைவிருக்கிறது. (மான்காடிங்) நடந்த தருணத்தில், எனது சொந்த அணியினரிடையே ஒரு பெரிய சலசலப்பு, ஒரு வகையான அமைதி மற்றும் ஒருவித குழப்பம் ஏற்பட்டது. நான் அவர்களை அரவணைப்பிற்கு அழைத்து, ‘இது அதிக கவனத்தையும் சலசலப்பையும் பெறும் என்று எனக்குத் தெரியும், ஆனால் நான் அதைக் கையாண்டேன். இப்போது, ​​நீங்கள் இதைத் தொடருங்கள், நாங்கள் இதை வெற்றியாக மாற்றுவோம் என்பதை உறுதிப்படுத்திக் கொண்டோம்.’ இது வேறு யாரையும் தொந்தரவு செய்யக்கூடாது. மேலும் நாங்கள் ஆட்டத்தில் வெற்றி பெற்றோம் என்பது தெரியவந்தது. மீண்டும், நீங்கள் மக்களை விரும்பாத ஒரு சங்கடமான இடத்தில் வைக்கும்போது, ​​​​அவர்கள் நிரந்தரமாக நொறுங்குவார்கள் என்பது எனக்கு நிரூபிக்கப்பட்டுள்ளது. ஏனெனில் ஜோஸ் (பட்லர்) இல்லாமலும் ராஜஸ்தான் பயணம் செய்தது.

நான் பல கேப்டன்கள், நிர்வாகம் போன்றவற்றுடன் தந்திரோபாய காலக்கெடுவைப் பற்றி விவாதித்தேன். அவர்கள், ‘ஆம், இது ஒரு சிறந்த யோசனை’ என்று கூறுகிறார்கள், ஆனால் அவர்கள் அதை ஒருபோதும் செய்ய மாட்டார்கள். மக்கள் மாற்றத்தைப் பற்றி பேசுகிறார்கள், சமூக ஊடகங்களில் நிபுணர்கள் கூட பல ஆலோசனைகளை வழங்குகிறார்கள், அவர்கள் கீழே இறங்கி உண்மையில் அதைச் செய்கிறார்களா? அவர்கள் கைகளை அழுக்காக்குகிறார்களா? இல்லை. யாருமே இல்லை. உங்களை அழுக்காக்க உங்களுக்கு தைரியம் இல்லையென்றால், நீங்கள் ஒருபோதும் மாற்றத்தின் ஒரு பகுதியாக இருக்க மாட்டீர்கள்.

தேவேந்திர பாண்டே: சங்கக்காரா எல்.பி.டபிள்யூ பெறவில்லை என்பதைக் கண்டறிவதில் இருந்து ஆஃப் ஸ்பின்னர்கள் முதல் வில்லியம்சன், ஸ்டீவ் ஸ்மித் ஆகியோரின் வீடியோக்களைப் பார்ப்பது வரை, டெஸ்டின் வெவ்வேறு நாட்களில் ஆஃபரின் அளவைப் புரிந்துகொள்வது வரை… அனைத்தையும் செய்துவிட்டீர்கள். உங்கள் வீட்டுப்பாட முறைகளை விளக்க முடியுமா?

ஒரு நாள் நான் முத்தையா முரளிதரனிடம் பேசிக் கொண்டிருந்தபோது அவர் சொன்னார், ‘உங்கள் பேட்டிங்கை கொஞ்சம் கொஞ்சமாக குறைத்து வைத்து விட்டு இன்னும் நிறைய பந்து வீசுங்கள். நீங்கள் வளர வளர பந்துவீச்சு மற்றும் பேட்டிங் பற்றி நிறைய கற்றுக் கொள்வீர்கள்’ என்றார். நான் அதை சுவாரஸ்யமாக கண்டேன்.

பந்துவீச்சு என்பது மிகவும் உணர்வுபூர்வமான செயலாகும், ஏனெனில் நீங்கள் முதல் ஆரம்ப ஆக்சனை வழங்குகிறீர்கள், அதே சமயம் பேட்டிங் செய்வது மிகவும் ஆழ்நிலைச் செயலாகும். ஏனெனில் நீங்கள் எதையாவது எதிர்வினையாற்றுகிறீர்கள் – ஒன்று செயல் மற்றும் மற்றொன்று எதிர்வினை. எதிர்வினையாற்றும் நபர் அசௌகரியமாக இருந்தால், அதுவே உங்கள் முதல் போரில் வெற்றி பெற்றது. 2016 அல்லது 2015 ஆம் ஆண்டிலிருந்தே, பேட்ஸ்மேன்களை கிரீஸில் அசௌகரியப்படுத்த நான் ஒரு வகை மண்டலத்தில் இருந்தேன். அதனால்தான் நான் நிறைய பேட்ஸ்மேன்களுடன் பேசுவதை நீங்கள் பார்க்கவில்லை. ஒரு பந்து வீச்சாளர் அவருடன் அரட்டை அடிப்பதையும், அவரை மதிக்கும் வீரர்களையும் பார்க்க நல்ல பேட்டர்கள் விரும்புவது எனக்கு விசித்திரமாக இருந்தது. அந்த இடம் கொடுப்பதை நான் எப்போதும் தவிர்த்து வந்தேன்.

ஒரு இடியின் வேகத்தை என்னால் தொந்தரவு செய்ய முடியுமா என்பதே எனது தயாரிப்பு. பத்து பந்துகளுக்குப் பிறகு ஸ்டீவ் ஸ்மித் ஆஃப் ஸ்டம்பிற்குச் செல்வாரா அல்லது 12 பந்துகளுக்குப் பின் செல்வாரா. மார்னஸ் லாபுசேன் முதலில் என்னை ஸ்வீப் செய்ய அல்லது ரிவர்ஸ் செய்ய முயற்சிப்பாரா. அல்லது ஜோ ரூட், நீங்கள் முதல் எட்டு பந்துகளில் ஸ்டம்பைச் சுற்றி வரும்போது, ​​அவர் உங்களை ஒரு முறை ரிவர்ஸ் செய்வார். அதை தோலுரிப்பதற்கு இரண்டு வழிகள் உள்ளன, நான் ஜோ ரூட்டை தலைகீழாக மாற்றுவதை நிறுத்த வேண்டுமா அல்லது ரூட் தலைகீழாக மாற வேண்டுமா அல்லது அவரை வெளியேற்ற வேண்டுமா? அது ஜோ ரூட் தனது வாழ்க்கையில் எந்த இடத்தில் இருக்கிறார், எவ்வளவு நம்பிக்கையுடன் இருக்கிறார் என்பதைப் பொறுத்தது. முதல் இரண்டு டெஸ்டிலும் சதம் அடித்தாரா? தன்னம்பிக்கையான இடத்தில் இருக்கிறாரே, இலங்கையில் இருந்து ரன்களை குவித்துவிட்டு வருகிறாரா? அதனால் நான் முயற்சி செய்து ஒரு திட்டத்தை உருவாக்குவேன், ஏனென்றால் எனக்கு அந்த ஆரம்ப விக்கெட் வேண்டும்.

ஸ்ரீராம் வீரா: உங்களுக்கு எதிராக வேலை செய்ய ‘அதிகம் சிந்திப்பவர்’ என முத்திரை குத்தப்பட்டது குறித்து நீங்கள் ஒருமுறை கூறியிருந்தீர்கள்.

எனக்கு புரியவில்லை. ஒவ்வொருவருக்கும் தனிப்பட்ட முறைகள் உள்ளன. எனக்கு வேலை செய்த ஒரு முறை, (ரவீந்திர) ஜடேஜாவுக்கு வேலை செய்யாது. கிரிக்கெட் சமூகம் அதை மிகவும் எளிமையாக வைத்திருக்க விரும்புகிறது. அது முற்றிலும் உடைந்தால் ஒழிய, அவர்கள் அதைச் சரிசெய்ய முயற்சிக்க மாட்டார்கள். ஆனால் நான் ஒரு பள்ளியிலிருந்து வருகிறேன், அது உடைக்கப்படுவதற்கு முன்பே, நான் அதை தைப்பதை உறுதிசெய்ய விரும்புகிறேன், அது உடைந்த நிலைக்கு வராமல் இருக்க விரும்புகிறேன். ஏன் நடக்கிறது? மக்கள் அறியத் தவறிய கேள்வி இது. நான் எதையாவது பேச வேண்டும் என்று அவர்கள் நம்புவதற்கு முன்பு நான் உரையாற்றுகிறேன். ஏனென்றால் அவர்களின் பயணம் வேறு என்னுடையது வேறு. அவர்களுக்கு ஐந்து வாய்ப்புகள் கிடைக்கலாம் ஆனால் எனக்கு இரண்டு வாய்ப்புகள் மட்டுமே கிடைக்கும். மேலும் எனக்கு இரண்டு மட்டுமே கிடைக்கும் என்று சமாதானம் செய்தேன்.

நான் எனது செயலை மாற்றுவது போல் இல்லை, நாளை நான் ஒரு அணியை வழிநடத்தினால், நான் ஜடேஜாவிடம் சென்று அவர் தனது செயலை மாற்ற வேண்டும் என்று கூறுவேன். நான் அவ்வளவு முட்டாள் இல்லை. ஒரு விதத்தில், அது எப்படி இருக்க முடியும் என்று மக்கள் கருதினர். அவர் ஒரு தலைவராக பொருந்த மாட்டார் என்று அவர்கள் நினைத்தார்கள், அது மிகவும் நியாயமற்ற மதிப்பீடு.

ஸ்ரீராம் வீரா: அது உங்களுடையதாக இருந்தால், பந்துவீச்சாளராக இல்லாமல் பேட்ஸ்மேனாக இருப்பீர்கள் என்றும் கூறியிருந்தீர்கள். நீங்கள் அப்படிச் சொன்னபோது உணர்ச்சிவசப்பட்டீர்களா?

நான் உணர்ச்சிவசப்பட்டு எதுவும் பேசுவதில்லை. எனக்கு இப்போது கிரிக்கெட் விளையாட விரும்பும் மகன் அல்லது மகள்கள் இருந்தால், நான் இன்னும் அவர்களை பேட் செய்ய வைப்பேன், இதில் இரண்டு வழிகள் இல்லை. ஒரு பந்து வீச்சாளர் என்ன நினைக்கிறார் என்பதை அவர்கள் புரிந்து கொள்வதற்காக நான் அவர்களை பந்து வீசச் சொல்வேன். உலகிலேயே மிகவும் வெற்றிகரமான கிரிக்கெட் நாடாக ஆஸ்திரேலியா உள்ளது. அவர்கள் சில சிறந்த பேட்டர்களைப் பெற்றுள்ளனர். ஆனால் தொடர்ந்து, அவை பல தசாப்தங்களாக சூப்பர் ஸ்டார் பந்துவீச்சாளர்களால் கட்டமைக்கப்பட்டுள்ளன. அவர்களை கவனித்துக்கொள்கிறார்கள்.

பாட் கம்மின்ஸ் 19 அல்லது 20 வயதாக இருந்தபோது அவருக்கு மன அழுத்த முறிவு ஏற்பட்டது. அவர் கவனிக்கப்பட்டார், பருத்தி கம்பளியில் வைக்கப்பட்டார், மேலும் அந்த நேரத்தில் அவர் தவறவிட்ட ஒவ்வொரு போட்டிக்கும் அவரது போட்டிக் கட்டணத்தை செலுத்தினார். அவர் மிகவும் சிறப்பு வாய்ந்த ஒருவரைப் போல நடத்தப்பட்டார், மேலும் கம்மின்ஸ் கடந்த மூன்று ஆண்டுகளில் ஒரு கேப்டன் மற்றும் வீரராக முடிவுகளை வழங்கியுள்ளார்.

பந்து வீச்சாளர்கள் உங்களுக்கு சாம்பியன்ஷிப்பை வெல்ல முடியும் என்பது அவர்களுக்குத் தெரியும். இந்தியா அதிலிருந்து வெகு தொலைவில் உள்ளது. நாம் ஆடுகளங்களைப் பற்றி அதிகம் பேசுகிறோம். ஆனால் பந்துவீச்சாளர்களை விட பேட்ஸ்மேன்களுக்கு இந்தியாவில் நிறைய நல்ல நாட்கள் உள்ளன, அவர்களுக்கு நல்ல நாட்கள் இருக்கும்போது கூட, ‘நான் பந்து வீச விரும்புகிறேன்’ என்று நீங்கள் ஒரு இளைஞரை ஊக்குவிக்கும் அளவிற்கு அவர்கள் கொண்டாடப்படுவதில்லை. நான் ஒரு புதிய பந்தை எடுத்துக்கொண்டு செல்ல விரும்புகிறேன்.

ஸ்ரீராம் வீரா: அந்த பொதுவான கண்ணோட்டம் நன்றாக இருக்கிறது, ஆனால் நீங்கள் ஒரு பந்து வீச்சாளராக ஆனதில் மகிழ்ச்சியடைகிறீர்களா?

இது விதி. சில சமயங்களில் விதி ஒரு பாத்திரத்தை வகிக்கிறது என்பதை நாம் ஒப்புக்கொள்ளாத அளவுக்கு வீண்பேச்சு உள்ளது. சரியான மக்கள், சரியான இடம், சரியான ஆலோசனை. அதுவே உன்னை நீயாக ஆக்குகிறது.

என்னை ஒரு பந்து வீச்சாளர் அல்லது பேட்டர் என்பதை மறந்து விடுங்கள், நான் ஏன் கிரிக்கெட் விளையாட விரும்பினேன்? நான் இந்திய ஜெர்சியை அணிந்து என்னை உற்சாகப்படுத்த விரும்பினேன். அதனால் இந்தியா அதன் வெற்றிகளைக் கொண்டாடுகிறது, அவர்கள் உங்களைக் கொண்டாடுகிறார்கள். இந்திய வெற்றிகள் மிக முக்கியமானவை, ஆனால் இந்திய பந்துவீச்சாளர்கள் ஒருபோதும் முதன்மையானவர்களாக இருக்க மாட்டார்கள் என்று எனக்குத் தெரியாது. கடந்த தசாப்தத்தில் உங்களுக்கு (ஜஸ்பிரித்) பும்ரா போன்ற வீரர்கள் கிடைத்ததில் நான் மகிழ்ச்சியடைகிறேன், அனில் கும்ப்ளே போன்ற ஒரு வீரரை விட அதிகமாக கொண்டாடப்படும் என்னை அல்லது குல்தீப் (யாதவ்) போன்ற வீரர்கள் உங்களுக்கு கிடைத்துள்ளனர். இந்த நாட்டில் கும்ப்ளே மிகவும் குறைவாக கொண்டாடப்படும் ஜாம்பவான் என்று நான் நினைக்கிறேன். ஜாகீர் கான் இந்த விளையாட்டின் ஜாம்பவான் ஆனால் நாம் அவரை கொண்டாடவில்லை.

வெங்கட கிருஷ்ணா பி: எங்களது செய்தி இதழுக்கான சமீபத்திய கட்டுரையில், 2017 இல், நீங்கள் எப்படி ஆலோசனை அமர்வுகளை மேற்கொண்டீர்கள் என்று உங்கள் மனைவி ப்ரீத்தி குறிப்பிட்டிருந்தார். நீங்கள் வெளியில் இருந்து உதவியை நாடியது மற்றும் மிக உயர்ந்த மட்டத்தில் விளையாடும் அழுத்தத்தை கையாள்வது பற்றி பேச முடியுமா?

மன ஆரோக்கியத்தின் அடுக்குகள் உள்ளன. சிலர் அழுத்தத்திற்கு அடிபணியலாம். சிலர் எல்லா நேரத்திலும் சாலையில் இருப்பார்கள், மேலும் அவர்கள் சோர்வடையலாம். சில நேரங்களில் நீங்கள் ஒருவருடன் பேச விரும்பும் உங்கள் வாழ்க்கையில் மிகவும் இருண்ட இடத்தில் இருக்கிறீர்கள், மேலும் நான் அடிக்கடி நினைக்கிறேன், மக்கள் பாதிக்கப்பட்டவரின் சூழ்நிலையில் தங்களைக் காண்கிறார்கள். எனது புத்தகத்தில் இது மிகவும் ஆபத்தான சூழ்நிலை.

என் குடும்பம் எனக்காக பக்க பலமாக இருந்தாலும், நான் என் குடும்பத்திற்கு திரும்பி வர முடியும் என்றாலும், என்னால் நிறைய விஷயங்களைச் சொல்ல முடியாது. கிரிக்கெட்டை, அரசாங்க நிறுவன செயல்பாடுகள் மற்றும் பண்புக்கூறுகளைக் கொண்ட ஒரு கார்ப்பரேட் நிறுவனம் என்று நான் கூறுவேன்.

இருப்பினும், நான் வந்து என் அப்பாவிடம் கார்ப்பரேட் விஷயங்களைப் பற்றி பேசினால், அவர் சொல்லும் ஒரே ஒரு வரி: ‘இது எல்லாம் அரசியல்’ என்பார். ஆனால் அவர் கூறும் அந்த வரி மிகப் பெரியது. ரசிகர்கள் கூட அதையே சொல்கிறார்கள். சிலநேரங்களில், இருண்ட இடத்தில் இருந்தால், அப்படித் தான் இருக்கும் என நானும் கூட நினைத்திருக்கிறேன். ஆனால் இது மிகவும் தவறான விஷயம். ஏனென்றால் ஒருவரின் வெற்றி அவருக்கு மிக எளிதாக வருகிறது என்று நினைக்கிறோம். அது இல்லை. எனது மனைவி நான் பேசுவதை கேட்க விரும்புவார். ஆனால் அவர் மிகவும் இளமையான குடும்பத்தைக் கொண்டிருந்தார், நான் அவருக்கு போதுமான நேரம் ஒதுக்கவில்லை.

என் அப்பா ஏதோ சொன்னார். வீட்டில் சில பிரச்சனைகள் எழுந்தன. நான் என் அப்பாவிடம் ஏதோ சொன்னேன். எனக்கும் அப்பாவுக்கும் இடையேயான பிரச்சனை அதிகரித்தது. இறுதியில் அவர், ‘உனக்கு தெரியுமா? நீ மிகவும் நேர்மையாகவும் உண்மையாகவும் இருக்கிறாய். அதனால்தான் நீ அதிக நெருக்கடியைச் சந்திக்கிறாய்.’ என்று கூறிவிட்டு சென்றுவிட்டார். நான் உணர்ச்சிவசப்படுபவன் அல்ல. நான் மிகவும் வலிமையானவன் என்று நினைக்க விரும்புகிறேன். ஆனால் நான் என்னை நானே பூட்டிக்கொண்டேன். பின்னர் நான் அழ ஆரம்பித்தேன். நான் நீண்ட நேரம் அழுது கொண்டிருந்தேன். என் அப்பா இப்படி சொல்வார் என்று நான் எதிர்பார்க்கவில்லை. அவர் என்ன செய்தார் என்பதை அவர் உணரவில்லை என்று நான் நினைத்தேன்.

நான் என் வீட்டில் உள்ளவர்களை மிகவும் கஷ்டப்படுத்துகிறேன் என்று நினைத்தேன். நான் அறைக்குள் என்னைப் பூட்டிக்கொண்டேன். நான் கிரிக்கெட் பார்க்கவில்லை. எனது அறை எப்போதும் இருட்டாகவே இருக்கும். எம்.பி.ஏ படித்து விட்டு மார்க்கெட்டிங் லைனில் செல்லலாம் என்று நினைத்தேன். இதன்பிறகு கவுன்சிலிங் சென்றேன். அது எனது வாழ்வை மாற்றியது.